Een oude schrijver
Verdronken in zijn lege gedachten
Niemand die hem ziet
Een oude schrijver
Gevangen in zijn
Eigen monologen
Alleen met zijn verdriet.
Zijn roman over haar
Een verdwaalde fake
De schrijvende hand is kil en koud
Het boek blijft leeg
In zijn dolende nachten
Vervagen de gedachten
Streept hij zijn laatste streek.
Een oude schrijver
Verstild in hoofdstuk twee
Niemand die hem nog begrijpt
Een oude schrijver
Spelt zijn eigen dictee
En niemand die hem ziet
Alleen met zijn verdriet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten