Gisteren kreeg ik het bericht, dat Dick Panman is overleden, 61 jaar, hartstilstand.
Dick was mijn eerste vriendje. Het was Groningen, de jaren 50 en begin 60.
In 1962 vertrok Dick uit de Van Slingelandtstraat, vijf jaar later gevolgd door mijzelf.
We hebben elkaar nog wel een aantal keren ontmoet, maar op een gegeven moment is het verwaterd, zoals dat vaker voorkomt.
Op die zeer jonge leeftijd bleek al gauw onze gezamenlijke liefde voor muziek.
Er was een middag in het byzonder die ons beiden nog lang is bijgebleven. Het was bij mij thuis en we draaiden plaatjes op de electrische koffergrammofoon. I call your name van The Beatles galmde wel 10x door mijn kamertje, extra gesteund door ons spontane meezingen. Maar de allergrootste klapper was een lied van Het Cocktail Trio, jawel, en dat heette Petronella Puinpoeiers Pure en Prettig in te nemen Pimpelpaarse Pil. Geweldig! Wat een pret!
Het singletje hiervan heb ik een paar jaar geleden nog speciaal voor Dick gekocht, toen het plan bestond om naar hem toe te gaan, nadat wij elkaar via Hyves tientallen jaren later weer hadden gevonden. Een paar dagen voor mijn geplande bezoek kreeg ik echter een mail van hem waarin stond vermeld, dat het niet door kon gaan, omdat hij op het punt stond naar Terschelling af te varen en daar tijdelijk als taxichauffeur dienst te gaan doen.
Daarna is het er spijtig genoeg niet meer van gekomen en bleef het contact beperkt tot Hyves.
Heb via dit medium veel van zijn gedichten kunnen lezen en bleef op deze manier toch een beetje in de buurt.
Het zijn spaarzame momenten die ik met Dick heb gedeeld, maar hele dierbare.
Naarmate de jaren verstrijken zijn juist die herinneringen van onschatbare waarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten